Politica 89.8
Η διαρροή που ξαναγράφει την ιστορία και το σχέδιο Τσίπρα για το νέο κόμμα
Η Κυριακάτικη διαρροή των πρακτικών της σύσκεψης των πολιτικών αρχηγών του 2015 δεν είναι ούτε τυχαία, ούτε αθώα.
Ούτε βεβαίως πρόκειται για μια πράξη «διαφάνειας» ή ιστορικής αποκατάστασης, όπως θα ήθελαν κάποιοι να την παρουσιάσουν. Είναι η πρώτη πράξη σε ένα καλοστημένο σχέδιο πολιτικής επανατοποθέτησης του Αλέξη Τσίπρα, για τα γεγονότα εκείνης της δραματικής περιόδου και την προετοιμασία για το πολιτικό εγχείρημα που όλοι γνωρίζουν πως σχεδιάζει: την ίδρυση ενός νέου κόμματος.
Ο χρόνος της διαρροής δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνείας. Αφού προηγουμένως ο ίδιος ο κ. Τσίπρας ζήτησε επισήμως από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας τη δημοσιοποίησή τους -πρόταση που απορρίφθηκε-, τα πρακτικά βρέθηκαν, όπως εκ του θαύματος, στα χέρια ενός δημοσιογραφικού συγκροτήματος που με τη γραμμή του εδώ και καιρό στηρίζει σταθερά την ιδέα της πολιτικής του «επανεκκίνησης». Ο τρόπος μάλιστα που παρουσιάστηκαν δεν αφήνει καμιά αμφιβολία για το ποιος τα διοχέτευσε και με ποια στόχευση: Ηρωοποίηση του τότε πρωθυπουργού, ηθική του αποκατάσταση και κυρίως ξαναγράψιμο της ιστορίας για το δημοψήφισμα του 2015 και την περιβόητη μετατροπή του «Όχι» σε «Ναι».
Στο δημοσίευμα διαβάζουμε έναν Τσίπρα που εμφανίζεται ως ο υπερασπιστής της εθνικής γραμμής, ο ηγέτης που πάλεψε για μια βιώσιμη συμφωνία, που απέτρεψε την έξοδο από το ευρώ και που βρέθηκε μόνος απέναντι σε δανειστές εκβιαστές και πολιτικούς αντιπάλους πρόθυμους να υποκύψουν. Μια εικόνα απολύτως βολική, αν το ζητούμενο είναι να αποτινάξει ο ίδιος το πολιτικό στίγμα εκείνης της περιόδου και να εμφανιστεί καθαρμένος απέναντι στους πολίτες, ώστε να ζητήσει ξανά τη στήριξή τους σε ένα νέο πολιτικό εγχείρημα.
Δεν πρέπει να έχουμε καμία αμφιβολία.Αυτή η «δημοσιοποίηση» δεν έγινε για την Ιστορία. Έγινε για το μέλλον του κ.Τσίπρα στην πολιτική. Είναι η πρώτη ύλη πάνω στην οποία επιχειρεί να χτίσει το αφήγημα που χρειάζεται για να απευθυνθεί σε ένα απογοητευμένο κοινό. Στόχος είναι να πείσει πως ούτε κωλοτούμπα υπήρξε, ούτε «προδοσία» της λαϊκής ετυμηγορίας, αλλά μια ηρωική μάχη που έμεινε ατελής λόγω των συνθηκών και των ασφυκτικών πιέσεων.
Το ενδιαφέρον είναι ότι η διαρροή γίνεται μέσω ενός ισχυρού εκδοτικού κέντρου που εδώ και μήνες λειτουργεί ως πλατφόρμα προώθησης του «νέου Τσίπρα». Ενός χώρου που σε κάθε ευκαιρία φιλοξενεί άρθρα και παρεμβάσεις που προετοιμάζουν την κοινή γνώμη για το «καινούργιο ξεκίνημα» και που προσφέρει βήμα σε όσους ήδη έχουν στοιχηθεί πίσω από την προοπτική ενός νέου φορέα υπό τον πρώην πρωθυπουργό.
Η ιστορία του 2015 είναι πολύ νωπή για να ξαναγραφτεί με τέτοια ευκολία. Οι πολίτες θυμούνται. Θυμούνται το κλείσιμο των τραπεζών, το φόβο, τη διάψευση των προσδοκιών τους. Θυμούνται πώς το «Όχι» μετατράπηκε σε τρίτο Μνημόνιο και νέες θυσίες. Το ¨Όχι¨ μας εξηγούν τώρα οτι χρησιμοποιήθηκε για καλύτερους όρους συμφωνίας απορρίπτοντας το διαρκές μνημόνιο που πρότεινε η τρόικα, μας γλίτωσε από 22 δις επιπλέον μέτρα την τετραετία που ακολούθησε και ως εκ τούτου ανάγκασε τους δανειστές στην αναδιάρθρωση του μη βιώσιμου χρέους.Επίσης υποστηρίζεται ότι ουδέποτε τέθηκε θέμα εξόδου από το ευρώ από ελληνικής πλευράς.Ουδέποτε επιβαρύνθηκε η οικονομία με 100 η 200 δις.Ουδέποτε συζητήθηκε η δυνατότητα μη μνημόνιο -πως ήταν άλλωστε δυνατόν αφού οι αγορες μας είχαν κλείσει την πόρτα ομοίως και η ΕΚΤ-, αλλά δόθηκε μια τρομερή μάχη , εναντίον όλων και η τότε κυβέρνηση κέρδισε όσα μπορούσε ανθρωπίνως δυνατά.
Σε κάθε περίπτωση η διαρροή των πρακτικών δεν μπορεί να αλλάξει το αποτέλεσμα όσων ακολούθησαν. Μπορεί όμως να εξυπηρετήσει το σχέδιο αναστήλωσης ενός προσωπικού προφίλ και να στρώσει το έδαφος για την επόμενη πολιτική κίνηση του Αλέξη Τσίπρα.
Και αυτό είναι κάτι που οι πολίτες οφείλουν να το δουν καθαρά: ότι πίσω από την υποτιθέμενη «διαφάνεια» κρύβεται ένας ψυχρός σχεδιασμός με αποκλειστικό στόχο τη δική του πολιτική επιβίωση.
