Politica 89.8
Η «θλιβερή παρένθεση» είναι η αν-ιερη θεσμική εκτροπή
Η δημόσια ζωή μιας πόλης, οι πολιτικές της κατευθύνσεις, οι εκλεγμένες αρχές της, δεν μπορεί – και δεν επιτρέπεται – να κρίνονται από τον εκκλησιαστικό θρόνο. Ο ρόλος της εκκλησίας δεν είναι να διχάζει αλλά να ενώνει. Να αποτελεί φάρο του πνεύματος και της πίστης και όχι να λειτουργεί ως ¨κομματάρχης¨.
Στο Ηράκλειο γίναμε μάρτυρες μιας πρωτοφανούς πολιτικής παρέμβασης από τον Αρχιεπίσκοπο Κρήτης κ.κ. Ευγένιο, ο οποίος δεν αρκέστηκε να εκφράσει παράπονα για τις δικαστικές εκκρεμότητες με τον Δήμο σε οτι αφορά τις οικονομικές οφειλές της εκκλησίας προς τα δημοτικά ταμεία για την ακίνητη εκκλησιαστική περιουσία, αλλά έφτασε στο σημείο να χαρακτηρίσει τη δημοκρατικά εκλεγμένη δημοτική αρχή «θλιβερή παρένθεση» για την πολιτική που εφαρμόζει σε όλους τους τομείς.
Αν η φράση , « Είστε μια θλιβερή παρένθεση για το Ηράκλειο » ,όπως αποδίδεται στον Αρχιεπίσκοπο Κρήτης δεν είναι απροκάλυπτη πολιτική χυδαιότητα που δεν εκφράζεται ούτε απο τον σκληρότερο πολιτικό σου αντίπαλο, τότε τι είναι;
Όπως διαβάσαμε από τα ρεπορτάζ η αφορμή για το ξέσπασμα του Αρχιεπισκόπου δόθηκε στο περιθώριο εκδήλωσης στο Ηράκλειο, όταν ο Αντιδήμαρχος Οικονομικών Γιώργος Αγριμανάκης του επισήμανε, σε προσωπικό τόνο, ότι «δεν είναι ένθερμος μαζί του, όπως και με τη δημοτική αρχή». Η φράση αυτή στάθηκε αρκετή για να προκαλέσει την οργισμένη αντίδραση του προκαθήμενου της Εκκλησίας της Κρήτης, που σε έντονο ύφος κατηγόρησε τον Δήμο ότι «σέρνει» την Αρχιεπισκοπή στα δικαστήρια για οικονομικές διεκδικήσεις.
Η αντιπαράθεση κλιμακώθηκε μπροστά σε παριστάμενους θεσμικούς και προσκεκλημένους, με τον Αρχιεπίσκοπο να εξαπολύει βαρύτατες κατηγορίες για τη στάση του Δήμου στις εκκρεμότητες με την εκκλησιαστική περιουσία, και να φτάνει στο σημείο να απαξιώσει συνολικά τη δημοτική αρχή με την αδιανόητη φράση: «Είστε μια θλιβερή παρένθεση για το Ηράκλειο».
Δεν είναι η πρώτη φορά…
Το πιο ανησυχητικό όμως είναι ότι αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που ο κ. Ευγένιος επιλέγει τον δρόμο της ωμής πολιτικής παρέμβασης. Ήδη στο παρελθόν, σε αντίστοιχες συναντήσεις και κοινωνικές εκδηλώσεις είχε καταφερθεί με σκληρή γλώσσα εναντίον της στάσης του Δήμου Ηρακλείου , τόσο επί δημαρχίας Βασίλη Λαμπρινού , όσο και επί Αλέξη Καλοκαιρινού, για τις δικαστικές εκκρεμότητες. Ανάμεσα στους αποδέκτες των πολιτικών επιθέσεων ή δημόσιων σχολίων από έναν ιερωμένο ,ο οποίος είναι και η κεφαλή της Εκκλησίας της Κρήτης, βρέθηκαν κατά καιρούς εκτός από τον Γιώργο Αγριμανάκη και οι Ρένα Παπαδάκη, Κώστας Βαρδαβάς, Στέλλα Αρχοντάκη, Μαρία Καναβάκη , Γιώργος Καραντινός ενώ ¨ιερές¨ επιθέσεις έχουν δεχθεί και δημοσιογράφοι επειδή ο Αρχιεπίσκοπος Κρήτης δεν βρήκε τις δημόσιες τοποθετήσεις τους της αρεσκείας του.
Ο ρόλος της Εκκλησίας δεν είναι να κρίνει τις κάλπες
Η κριτική στους αιρετούς είναι δικαίωμα και υποχρέωση κάθε πολίτη. Οι δημότες του Ηρακλείου έχουν κάθε δικαίωμα να αγανακτούν για τα σκουπίδια, το κυκλοφοριακό, το σκοτάδι στους δρόμους, τις δυσλειτουργίες της πόλης. Έχουν κάθε δικαίωμα να αποδοκιμάσουν ή να καταψηφίσουν τη δημοτική αρχή όταν έρθει η ώρα της κάλπης. Αυτό είναι η Δημοκρατία.
Όμως άλλο η κριτική ενός πολίτη και άλλο η θεσμική παρέμβαση της Εκκλησίας, που εγκαλεί δημόσια και με βαρύ χαρακτηρισμό μια εκλεγμένη δημοτική αρχή. Η Εκκλησία δεν είναι ούτε κόμμα, ούτε παράταξη, ούτε αυτοδιοικητικός φορέας. Είναι θεσμός με κοινωνικό και πνευματικό ρόλο. Όταν όμως επιλέγει να παρεμβαίνει απροκάλυπτα στο πολιτικό παιχνίδι, τότε παραβιάζει τον ίδιο τον ρόλο της και τραυματίζει την ίδια την αξιοπιστία της.
Το διακύβευμα εδώ δεν είναι ποιος έχει δίκιο στη δικαστική διαμάχη Δήμου και Αρχιεπισκοπής. Αυτό θα το κρίνουν τα αρμόδια δικαστήρια. Το ζήτημα είναι η γλώσσα, η στάση και η δημόσια τοποθέτηση ενός προκαθημένου που οφείλει να εμπνέει ενότητα και σεβασμό, όχι να διχάζει και να επιτίθεται θεσμικά σε εκλεγμένους εκπροσώπους.
Η δημοτική αρχή του Ηρακλείου μπορεί να κριθεί αυστηρά και σκληρά από τους πολίτες. Όχι όμως να αμφισβητείται η ίδια η νομιμοποίησή της με όρους που περισσότερο θυμίζουν μικροκομματικό καβγά, παρά λόγο Εκκλησίας.
Αν υπάρχει «θλιβερή παρένθεση» στο Ηράκλειο, αυτή δεν είναι οι δημοκρατικές εκλογές και οι αποφάσεις των πολιτών. Θλιβερή παρένθεση είναι η στιγμή που η Εκκλησία ξεχνά τον ρόλο της και μετατρέπεται σε πολιτικό παίκτη. Και αυτό, το λιγότερο, προκαλεί ανατριχίλα.
