Politica 89.8
Όταν η κυβέρνηση θυμάται την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης
Η εικόνα του Πάνου Ρούτσι να λιώνει μέρα με τη μέρα στην πλατεία Συντάγματος, ζητώντας δικαίωση για το παιδί του που χάθηκε στα Τέμπη, συγκλονίζει τη χώρα.
Το αίτημά του είναι ξεκάθαρο: να εκταφεί η σορός ώστε να αποκαλυφθεί η αλήθεια για τις συνθήκες και κυρίως τα αίτια από τα οποία αποτεφρώθηκε εγκλωβισμένο το κορμί του γιου του. Και η απάντηση της κυβέρνησης; «Δεν μπορούμε να παρέμβουμε στη Δικαιοσύνη».
Όμως η ίδια κυβέρνηση, από το 2019 μέχρι σήμερα, δεν διστάζει να αλλάξει νόμους, να πιέσει δικαστικούς, να φιμώσει ανεξάρτητες αρχές, να μετακινήσει δικαστήρια και να απειλήσει ερευνητές όταν διακυβεύονται τα δικά της συμφέροντα.
Η επίκληση της «ουδετερότητας» είναι απλώς το τελευταίο κεφάλαιο σε ένα μακρύ αφήγημα υποκρισίας. Μόνο που όσοι έχουν μνήμη ξέρουν: η ίδια κυβέρνηση έχει παρέμβει ξανά και ξανά, με νόμους, με πιέσεις, με υπόγειες διαβουλεύσεις κάθε φορά που το πολιτικό της συμφέρον το απαιτούσε. Ας θυμηθούμε λοιπόν μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα μετά τη δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου Π. Μαρινάκη ότι , «H κυβέρνηση δεν παρεμβαίνει στη δικαιοσύνη».
Το “ξήλωμα” της Επιτροπής Ανταγωνισμού
Η πρώτη πράξη έγινε αμέσως μετά τις εθνικές εκλογές του 2019. Με φωτογραφική διάταξη που απαγόρευε τη συμμετοχή σε ανεξάρτητες αρχές όσων είχαν υπηρετήσει σε πολιτικό γραφείο, η κυβέρνηση απομάκρυνε τη Βασιλική Θάνου από την προεδρία της Επιτροπής Ανταγωνισμού.
Δεν επρόκειτο για «θεσμική εξυγίανση», αλλά για χειρουργική επέμβαση ώστε να αλλάξει η ηγεσία μιας Αρχής που ασκούσε έλεγχο σε ισχυρά επιχειρηματικά συμφέροντα. Οι Βρυξέλλες τότε μίλησαν ανοιχτά για παρέμβαση στην ανεξαρτησία των θεσμών.
Νόμος 5002: Η φίμωση της ΑΔΑΕ
Μετά το ξέσπασμα του σκανδάλου των υποκλοπών, η κυβέρνηση ψήφισε τον νόμο 5002/2022, περιορίζοντας την ουσιαστική ελεγκτική αρμοδιότητα της ΑΔΑΕ.Πλέον η Αρχή μπορούσε μόνο να ελέγχει αν «τηρήθηκαν οι τύποι» σε μια παρακολούθηση, χωρίς να έχει δικαίωμα να ενημερώνει τους πολίτες που παρακολουθούνται.Ήταν το πρώτο βήμα συγκάλυψης. Ακολούθησε το δεύτερο: η περιβόητη γνωμοδότηση Ντογιάκου τον Ιανουάριο του 2023, με την οποία ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου απείλησε μέλη της ΑΔΑΕ με ποινικές κυρώσεις αν επιχειρούσαν να κάνουν τη δουλειά τους.Δεκαέξι κορυφαίοι συνταγματολόγοι μίλησαν για «κατάλυση του κράτους δικαίου», αλλά η κυβέρνηση στήριξε πλήρως τον κ.Ντογιάκο.
Η επίθεση στον Ράμμο
Το 2023 ,καθώς η ΑΔΑΕ αποκάλυπτε νέα στοιχεία για τις παρακολουθήσεις, ο πρόεδρός της, Χρήστος Ράμμος, βρέθηκε στο στόχαστρο του Μαξίμου, του κυβερνητικού εκπροσώπου και του Προέδρου της Βουλής.Η κυβερνητική πλειοψηφία στην Επιτροπή Θεσμών & Διαφάνειας αρνήθηκε να τον ακούσει, χαρακτηρίζοντάς τον «αυτοπρόσκλητο».Είναι η ίδια επιτροπή που υποτίθεται οτι ελέγχει τη λειτουργία των θεσμών ενώ στη πραγματικότητα μετατράπηκε σε ασπίδα προστασίας της κυβέρνησης.
Η πρωθυπουργική παρέμβαση μέσω επιστολής στον Άρειο Πάγο
Ίσως η πιο εκκωφαντική παρέμβαση που έγινε δημόσια και απροκάλυπτα είναι η επιστολή του κ.Μητσοτάκη τον Φεβρουάριο του 2023. Ο πρωθυπουργός με την με Α.Π. 1204/06.03.2023 επιστολή προς τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου ζήτησε και τελικά έγινα να ανατεθεί η υπόθεση της διερεύνησης της τραγωδίας των Τεμπών «στο υψηλότερο δυνατό ανακριτικό επίπεδο».Δεν επρόκειτο όπως παρουσιάστηκε για πράξη ευθύνης, ή ευαισθησίας . Αλλά για ευθεία παραβίαση της αρχής της διάκρισης των εξουσιών και πράξη υπονόμευσης του κύρους της Δικαστικής Εξουσίας.
Η αναφορά του πρωθυπουργού σε πλήθος ποινικών υποθέσεων ήταν ευθεία πρόταση προς τον Εισαγγελέα του ΑΠ να διατάξει το χωρισμό της υπόθεσης του σιδηροδρομικού δυστυχήματος σε επιμέρους περισσότερες, προκειμένου να παταχθεί η «μαρίδα» και να γλιτώσουν οι «καρχαρίες».
Επιπλέον, αναρμοδίως απαίτησε ο πρωθυπουργός την ανάθεση των υποθέσεων στο υψηλότερο ανακριτικό επίπεδο, τον διορισμό δηλαδή ειδικού εφέτη ανακριτή, καθώς η αρμοδιότητα αυτή ανήκει στην ολομέλεια του αρμόδιου Εφετείου Λαρίσης (28 ΚΠΔ) και σε κανέναν άλλον.
Μάλιστα ο κ.Μητσοτάκης με την ίδια επιστολή ζήτουσε απο τον Άρειο Πάγο ,το πόρισμα της επιτροπής εμπειρογνωμόνων να αποτελέσει μέρος της ποινικής δικογραφίας. Οδηγία που συνιστά προκαταβολική παρέμβαση στο έργο και την ταχύτητα διενέργειας της εκκρεμούς κύριας ανάκρισης, αφού και πάλι οι ενδεχόμενες πραγματογνωμοσύνες, αλλά και το τι θα ληφθεί υπόψη αποτελεί αρμοδιότητα μόνο του Ανακριτή και κανενός άλλου.
Η τροπολογία-προσβολή για τον Άρειο Πάγο
Λίγο πριν τις εθνικές εκλογές του 2023, η κυβέρνηση πέρασε αιφνιδιαστική τροπολογία που άλλαζε τη σύνθεση του Α1 Τμήματος του Αρείου Πάγου, το οποίο έκρινε τη συμμετοχή κομμάτων στην εκλογική διαδικασία.
Ο πρόεδρος του Τμήματος, Ιωάννης Τζανερίκος, παραιτήθηκε καταγγέλλοντας ότι κυβερνητικοί παράγοντες τον προσέγγισαν, υποσχόμενοι θέση αν «διευκόλυνε» το αποτέλεσμα.
Μια καταγγελία που θα προκαλούσε πολιτικό σεισμό σε οποιαδήποτε ευρωπαϊκή χώρα, εδώ θάφτηκε γρήγορα.
Τα Τέμπη και η παρεμπόδιση της έρευνας
Η υπόθεση των Τεμπών εξελίσσεται στη κορυφή των κυβερνητικών παρεμβάσεων στη δικαιοσύνη. Η κυβέρνηση κατηγορείται 2,5 χρόνια τώρα ότι παρενέβη εμμέσως, εμποδίζοντας την αποκάλυψη στοιχείων και προστατεύοντας πολιτικά πρόσωπα.
Πριν από λίγες ημέρες, η Βουλή αναγκάστηκε να συγκροτήσει επιτροπή για να διερευνήσει αν υπήρξε παρακώλυση του ανακριτικού έργου από πολιτικά κέντρα. Το ίδιο μήνυμα έστειλε και το Ευρωκοινοβούλιο, ζητώντας να προχωρήσει η διερεύνηση χωρίς πολιτικές παρεμβάσεις.
Η διεθνής κατακραυγή
Η Freedom House, η Human Rights Watch και ευρωπαϊκές επιτροπές καταγράφουν από το 2023 έως το 2025 την πλήρη υποβάθμιση της ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης και των ανεξάρτητων αρχών στην Ελλάδα.Το σκάνδαλο των υποκλοπών, οι απειλές προς την ΑΔΑΕ και οι παρεμβάσεις σε κρίσιμες δικαστικές αποφάσεις είναι πλέον διεθνώς αναγνωρισμένα φαινόμενα εκτροπής.
Όταν η αλήθεια απειλεί να εκθέσει το Μαξίμου, η κυβέρνηση δεν διστάζει να αλλάξει νόμους, να φιμώσει ελεγκτικούς μηχανισμούς, να πιέσει δικαστές, ακόμα και να απειλήσει όσους ερευνούν.
Όταν όμως ένας πατέρας, όπως ο Πάνος Ρούτσι, ζητά να μάθει τι πραγματικά συνέβη στο παιδί του, ξαφνικά η κυβέρνηση «θυμάται» ότι δεν μπορεί να παρέμβει στη Δικαιοσύνη.
Αυτό δεν είναι σεβασμός στην ανεξαρτησία των θεσμών. Είναι η απόλυτη υποκρισία.
