Politica 89.8
Όταν το όραμα για τον αθλητισμό γίνεται έργο αλλά …όχι στο Ηράκλειο
Όταν στις 26 Ιουνίου, σε μια προσπάθεια διεξόδου από την πρωτοφανή αθλητική κρίση που ξέσπασε με αφορμή το αίτημα του ΟΦΗ να αποκτήσει έδρα στο Παγκρήτιο Στάδιο, πρότεινα μια διπλή λύση (Δείτε εδώ)—που περιελάμβανε μεταξύ άλλων είτε την τοποθέτηση ανεμοφράκτη τύπου Γ στο βοηθητικό στάδιο είτε να αδράξει την ευκαιρία και να μετατραπεί σε κλειστό προπονητήριο με τη δημιουργία στεγάστρου τύπου “φούσκα”— σε κάποιους φάνηκε υπερβολική, αν όχι ουτοπική. Κι αυτό επιβεβαιώνει πόσο μακριά βρίσκονται από την πραγματικότητα του αθλητισμού.
Ένα μήνα και κάτι αργότερα, στον Βόλο -μια πόλη σαφώς μικρότερης δυναμικής από το Ηράκλειο- ανακοινώνεται η κατασκευή νέου, σύγχρονου κλειστού σταδίου. Ένα έργο που δεν περιμένει το κράτος, τα υπουργεία ή τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού. Ένα έργο που υλοποιείται αποκλειστικά από την Αυτοδιοίκηση: η Περιφέρεια Θεσσαλίας το χρηματοδοτεί, και ο Δήμος Βόλου παραχωρεί την έκταση δίπλα στο Πανθεσσαλικό Στάδιο(η κεντρική φωτογραφία του άρθρου ειναι απο το στάδιο του Βόλου) ,το οποίο έχει εξελιχθεί σε “μόνιμη έδρα” των Πανελληνίων Πρωταθλημάτων του ΣΕΓΑΣ.
Το νέο στάδιο χωρητικότητας 1.500 θεατών θα περιλαμβάνει:
Αρένα αγώνων με διαστάσεις 60×99μ., στίβο 200μ. (6 διαδρομών), ευθεία σπριντ 60μ., χώρους για άλματα (μήκος, τριπλούν, επί κοντώ), βαλβίδα σφαίρας και χώρο προθέρμανσης.
Υποστηρικτικές εγκαταστάσεις (αποδυτήρια, γραφεία, τύπος, ιατρείο, γυμναστήριο, κυλικείο, χώροι ελέγχου ασφαλείας).
Κερκίδες 1.500 θέσεων και χώροι εξυπηρέτησης θεατών (είσοδοι, τουαλέτες, κυλικεία).
Χώρους ηλεκτρομηχανολογικών εγκαταστάσεων (κλιματισμός, λεβητοστάσιο, δεξαμενές, πυρόσβεση).
Περιβάλλοντα χώρο 40 στρεμμάτων με πάρκινγκ, πράσινο και περίφραξη.
Κι ενώ στον Βόλο σχεδιάζουν το μέλλον του αθλητισμού με έργα, στο Ηράκλειο δεν έχει γίνει ακόμη γνωστό πώς θα λειτουργήσει η αθλητική κοινότητα ,ο στίβος και οι ακαδημίες ποδοσφαίρου, ενόψει της νέας σεζόν. Κυρίως, δεν υπάρχει ούτε μία επίσημη ανακοίνωση που να δείχνει ότι είτε η δημιουργία νέου γηπέδου για τις ακαδημίες ποδοσφαίρου στην ελεύθερη έκταση του Παγκρητίου, είτε η τοποθέτηση ανεμοφράκτη στο βοηθητικό γήπεδο βρίσκονται σε τροχιά υλοποίησης.
Το μόνο που έχουμε -επισήμως-είναι προθέσεις, εξαγγελίες και διερευνητικές συζητήσεις της δημοτικής αρχής. Αλλά ο χρόνος τρέχει. Και το Ηράκλειο συνεχώς μένει πίσω σε αθλητικές υποδομές, σε σύγκριση με άλλες πόλεις. Έχουμε επαναπαυτεί στις “δάφνες” των Ολυμπιακών έργων. Έχουν περάσει 20 και πλέον χρόνια και πλην του κλειστού Γυμναστηρίου στη Νέα Αλικαρνασσό, δεν έχει γίνει ούτε ένα νέο βήμα.
Και δεν είναι μόνο ότι δεν προχωράμε μπροστά — οπισθοχωρούμε:
Είτε λόγω τεχνικών αστοχιών, όπως στο στάδιο Ελευθερίας,
Είτε λόγω πολιτικών επιλογών, όπως στο Παγκρήτιο.
Η αθλητική κοινότητα του Ηρακλείου μοιάζει ανήμπορη να αντιδράσει. Δέχεται μοιρολατρικά το ένα “χτύπημα” μετά το άλλο. Περιμένοντας τι ακριβώς;
Τέλος, για να μην υπάρχει καμία αμφιβολία για το τι συμβαίνει την ίδια ώρα σε άλλες περιφερειακές πόλεις:Στην Πάτρα, ο Αντιδήμαρχος Αθλητισμού σε πρόσφατη επικοινωνία μας,μάς διαβεβαίωσε ότι ο Δήμος έχει εξασφαλίσει χρηματοδότηση 2 εκατ. ευρώ από το Υπουργείο Αθλητισμού για την αντικατάσταση όχι ενός, αλλά τριών ταρτάν σε ισάριθμα στάδια που διαθέτει η Πάτρα.
Εμείς, στο Ηράκλειο, ακόμη μετράμε τις τρύπες στο ήδη ταλαιπωρημένο ταρτάν του Παγκρητίου Σταδίου.Τρύπες που άνοιξαν τα προστατευτικά κάγκελα που στήθηκαν και τα βαρέου τύπου οχήματα που “όργωσαν” τον αγωνιστικό χώρο για να αντικατασταθεί ο χλοοτάπητας, για τις ανάγκες του ποδοσφαίρου.
