Politica 89.8
Παγκρήτιο Στάδιο: Γεντί Κουλέ και Βοηθητικό μπορούν να δώσουν τις λύσεις αν…
Η διαχείριση της κρίσης που ξέσπασε στην αθλητική κοινότητα του Ηρακλείου με αφορμή την απαίτηση της ΠΑΕ ΟΦΗ για αποκλειστική χρήση του χλοοτάπητα του Παγκρητίου Σταδίου ώστε να αποκτήσει έδρα, αναμφισβήτητα δεν ήταν ούτε πολιτικά ,ούτε και επικοινωνιακά επαρκής.
Ο Δήμος Ηρακλείου, αντί να προχωρήσει σε μια ανοικτή, θεσμικά κατοχυρωμένη διαβούλευση με όλους τους χρήστες που επι 15 χρόνια στηρίζουν τη βιωσιμότητα του σταδίου, διάλεξε να συζητά πίσω από κλειστές πόρτες μόνο με έναν. Και το έκανε για ένα μήνα. Όσο διάστημα οι σύλλογοι στίβου, που εδώ και χρόνια επενδύουν αθόρυβα στην ανάπτυξη του αθλητισμού, περίμεναν στην αναμονή, για να πληροφορηθούν από τρίτους τις αλλαγές που θα ανατρέψουν τον σχεδιασμό και τη λειτουργία τους.
Η αλήθεια είναι ότι, πολιτικά, αυτή η στάση ήταν κοντόφθαλμη. Ειδικά όταν φάνηκε ότι η απαίτηση για αποκλειστική χρήση του χλοοτάπητα δεν είναι απλώς μια τεχνική λεπτομέρεια για τη Super League, αλλά μια εξέλιξη που αγγίζει τον πυρήνα της λειτουργίας ενός πολυαθλητικού σταδίου που εξυπηρετεί 2.000 αθλητές και αθλούμενους την ημέρα, εκ των οποίων 600 αθλητές αφορούν μόνο τον στίβο.
Αν όμως η φάση της αμηχανίας και των αντιδράσεων πέρασε – ή έστω πρέπει να περάσει – τότε τώρα είναι η ώρα των λύσεων. Γιατί αυτές θα κρίνουν και την αξιοπιστία των προθέσεων όλων: του Δήμου, του ΟΦΗ, των αθλητικών σωματείων, της Περιφέρειας και – πάνω από όλα – του Υπουργείου Αθλητισμού. Και οι λύσεις υπάρχουν. Αν υπάρξει η βούληση, αν περισσέψει η ψυχραιμία και εάν κυριαρχήσει η αίσθηση ότι αυτό το Στάδιο ανήκει σε όλο το Ηράκλειο.
Καταρχάς να ξεκινήσουμε από τα βασικά.Η ΠΑΕ οφείλει να δείξει εμπράκτως ότι εννοεί τη λέξη “επένδυση” .Ο ΟΦΗ είναι θεμιτό να επιθυμεί να αποκτήσει έδρα στο Παγκρήτιο. Είναι ιστορικός,σύλλογος, είναι μεγάλος, είναι κομμάτι του Ηρακλείου και της Κρήτης. Αλλά η έννοια της “επένδυσης” δεν μπορεί να ταυτίζεται με τις ελάχιστες συμβατικές υποχρεώσεις που του επιβάλλει η συμμετοχή του στη Super League. Αντιθέτως, θα επιβεβαιώσει τη δέσμευσή του με την αθλητική κοινότητα της πόλης, μόνο αν συμβάλλει στις λύσεις που θα επιτρέψουν τη συνύπαρξη, όχι τον παραγκωνισμό. Ένα τέτοιο δείγμα θα ήταν η συμβολή του στη χρηματοδότηση των τεχνικών παρεμβάσεων στο βοηθητικό στάδιο, για να καταστεί πλήρως λειτουργικό για τις ανάγκες του στίβου,όπως θα δούμε παρακάτω.
Μέσα σε αυτό πλαίσιο της αμοιβαίας και όχι μονοσήμαντης συνεργασίας και μάλιστα με μη διαπραγματεύσιμους όρους,καθώς κάτι τέτοιο δεν σημαίνει συνεργασία αλλά επιβολή, ο ΟΦΗ θα μπορούσε να αποδεχθεί τη μεταφορά των ποδοσφαιρικών ακαδημιών από το Παγκρήτιο Στάδιο, όπου λειτουργούν σήμερα (περισσότερα απο 300 παιδιά), στο Γεντί Κουλέ .Η μεταφορά τους στο γήπεδο του ΟΦΗ στο Γεντί Κουλέ, όπου υπάρχει και πρόσβαση και υποδομή, είναι η πιο άμεση και λογική κίνηση. Αποδεσμεύει το βοηθητικό στάδιο για να εξυπηρετήσει τους 600 αθλητές του στίβου που, εντός λίγων εβδομάδων, θα βρεθούν χωρίς χώρο. Αυτό θα μπορούσε να ήταν το Α΄σκέλος της συνολικής λύσης
Ας δούμε το Β΄σκέλος.Το βασικό πρόβλημα του βοηθητικού σταδίου είναι η έκθεση του στους ισχυρούς ανέμους που πνέουν στη περιοχή σχεδόν τα 4/5 του έτους. Χωρίς προστασία, η προπόνηση – ειδικά στις ταχύτητες, στα άλματα και στα εμπόδια – γίνεται ανέφικτη.
Υπάρχουν δύο εφαρμόσιμες λύσεις:
α) Κατασκευή σκέπαστρου τύπου “μπαλόνι” :Με μικρό χρόνο κατασκευής και δυνατότητα άμεσης εφαρμογής, ένα “μπαλόνι”-σκέπαστρο θα προσφέρει συνθήκες κλειστού προπονητηρίου και τους χειμερινούς μήνες. Ναι, θα χρειαστεί ιδιαίτερη πρόβλεψη για τον χλοοτάπητα του βοηθητικού καθώς δεν υπάρχει φυσικό φώς αλλά υπάρχουν λύσεις που έχουν εφαρμοστεί διεθνώς. Αν ωστόσο κριθεί ότι η έλλειψη φυσικού φωτισμού είναι αξεπέραστο πρόβλημα, τότε υπάρχει και
β) Κατασκευή ανεμοφράκτη σε σχήμα “Γ”. Ένας υψηλός ανεμοφράκτης στις δυτικές και βόρειες πλευρές του βοηθητικού σταδίου (από εκείνα τα σημεία δέχεται τις κύριες ριπές ανέμου), σε σωστό ύψος και με κατάλληλο υλικό, μπορεί να μειώσει δραστικά τις επιπτώσεις των ανέμων, καθιστώντας τη χρήση του σταδίου βιώσιμη όλο τον χρόνο.Με αυτό τον τρόπο οι 5 σύλλογοι του στίβου με τους 600 αθλητές θα μπορούν να αναπτύσσονται προπονητικά τόσο στο ταρτάν του κεντρικού σταδίου, όσο και στο σύνολο του βοηθητικού(ταρτάν και χλοοτάπητα).
Οι παραπάνω παρεμβάσεις δεν μπορεί να θεωρηθούν “πολυτέλεια”. Είναι απαραίτητες. Και είναι υποχρέωση του Δήμου Ηρακλείου να τις διεκδικήσει – όχι απλώς να τις “ζητήσει ευγενικά”από το Υπουργείο Αθλητισμού και, αν χρειαστεί, και από την Περιφέρεια Κρήτης. Αλλά και η ΠΑΕ ΟΦΗ, εφόσον πράγματι ενδιαφέρεται να αποτελεί μέλος αυτής της αθλητικής κοινότητας, δεν μπορεί να μείνει έξω από αυτή τη συζήτηση. Γιατί εδώ κρίνεται και η έννοια της συνεργασίας. Όχι μόνο της συναλλαγής. Αυτό που συνέβη τις τελευταίες εβδομάδες, με την ξαφνική και χωρίς διαβούλευση αποδοχή των απαιτήσεων της ΠΑΕ ΟΦΗ από πλευράς Δήμου, ήταν ένα σοβαρό πολιτικό λάθος(άλλωστε η εσπευσμένη νυχτερινή συνάντηση της Τρίτης . το αποδεικνύει πέρα πάσης αμφιβολίας καθώς συγκλήθηκε μόνο όταν άρχισε να παίρνει διαστάσεις το θέμα και αφου πλέον ειχαν καταγραφεί δημόσιες αντιδράσεις από θεσμικούς φορείς).
Και αυτή η διαχείριση θα αποτιμηθεί. Αλλά τώρα δεν είναι η ώρα για πλειοδοσία καταγγελιών ή για διαγωνισμούς θυματοποίησης. Είναι η ώρα να μιλήσουμε για λύσεις γιατί ο χρόνος πιέζει και για την ΠΑΕ ΟΦΗ και για τα σωματεία του Στίβου που σχεδιάζουν τη νέα αγωνιστική χρονιά. Είναι ώρα λοιπόν να δοκιμάσουμε την ειλικρίνεια των προθέσεων όλων. Γιατί μόνο αν δοθούν οι απαραίτητες λύσεις – από όλους – θα αποδείξει η πόλη ότι μπορεί να διαχειρίζεται κρίσεις με ισοτιμία και όραμα. Το Παγκρήτιο Στάδιο δεν είναι λάφυρο. Είναι πεδίο συνεργασίας.
