Politica 89.8
Χρειάστηκε να ξεγυμνωθεί η αδιαφορία για να αποκατασταθεί η ασφάλεια στο Παγκρήτιο
Για δέκα ολόκληρες ημέρες, το Παγκρήτιο Στάδιο είχε μετατραπεί σε ¨ναρκοπέδιο¨ για αθλητές και παιδιά. Καλώδια απλωμένα στο ταρτάν, σιδηροκατασκευές να «τρώνε» τον πρώτο διάδρομο και προπονήσεις να συνεχίζονται σαν να μη συμβαίνει τίποτα.
Χρειάστηκε ένα άρθρο – καταγγελία (Δείτε εδώ) για να σπάσει η σιωπή και να γίνει μέσα σε ένα 24ωρο αυτό που δεν έγινε επί δέκα ημέρες: οι υπεύθυνοι να σηκωθούν από τις καρέκλες τους, να ξηλώσουν άρον-άρον τις επικίνδυνες εγκαταστάσεις και να απομακρύνουν τα καλώδια που έθεταν σε άμεσο κίνδυνο τη σωματική ακεραιότητα αθλητών και παιδιών.
Οι φωτογραφίες που δημοσιεύουμε σήμερα είναι η πιο τρανταχτή απόδειξη: εκεί που μέχρι χθες υπήρχαν σιδηροκατασκευές, μπλοκαρισμένοι διάδρομοι και χύδην καλώδια , σήμερα υπάρχει ένας καθαρός και ασφαλής αγωνιστικός χώρος.
Το Σάββατο το πρωί συνεργεία έσπευσαν να ξηλώσουν τις μεταλλικές βάσεις που είχαν τοποθετηθεί κατά μήκος του 1ου διαδρόμου και να απομακρύνουν τον ηλεκτρολογικό εξοπλισμό, ο οποίος είχε καταγγελθεί ως «ωρολογιακή βόμβα» για την ασφάλεια αθλητών και παιδιών. Οι φωτογραφίες που δημοσιεύουμε σήμερα αποτυπώνουν την πλήρη αποκατάσταση του χώρου: ο διάδρομος έχει καθαριστεί, τα καλώδια έχουν μαζευτεί και ο εξοπλισμός έχει τακτοποιηθεί με ασφάλεια, μακριά από τις προπονητικές ζώνες.
Για πάνω από δέκα ημέρες, κανείς δεν είχε αναλάβει πρωτοβουλία να διορθώσει μια προφανώς επικίνδυνη κατάσταση. Χρειάστηκε η δημοσιογραφική αποκάλυψη και η δημόσια πίεση για να υπάρξει αντίδραση. Το δημοσίευμα ανάγκασε τη διοίκηση του Παγκρητίου και την ΠΑΕ ΟΦΗ να ενεργήσουν άμεσα, επιβεβαιώνοντας πως το πρόβλημα ήταν υπαρκτό και σοβαρό.
Η αποκατάσταση του χώρου είναι μια θετική εξέλιξη, όμως τα ερωτήματα παραμένει: Ποιος επέτρεψε να λειτουργεί για ημέρες η μεγαλύτερη αθλητική εγκατάσταση της Κρήτης σε τόσο επικίνδυνες συνθήκες; Ποιος υπέγραψε, ποιος επέβλεψε και ποιος ανέλαβε την ευθύνη; Το θέμα δεν κλείνει εδώ. Η παρέμβαση που προκάλεσε το ρεπορτάζ ανοίγει πλέον το κεφάλαιο των ευθυνών και του θεσμικού ελέγχου για την ασφάλεια δημοτικών αθλητικών εγκαταστάσεων ενώ πλέον τίθεται ξεκάθαρο ζήτημα για το έλεγχο και την εποπτεία της τήρησης των συμβάσεων που έχουν συναφθεί όχι μόνο μεταξύ της ΠΑΕ ΟΦΗ αλλά όλων των χρηστών-ενοικιαστών του Παγκρητίου. Ο καθένας δεν μπορεί να κάνει ότι θέλει, να εκθέτει σε κίνδυνο τους υπόλοιπους χρήστες και να μην δίνει και λογαριασμό σε κανέναν, γιατί η Διοίκηση του Παγκρητίου καθώς και η Διεύθυνση του Σταδίου δεν ζητούν λογαριασμό, όπως είναι υποχρεωμένοι.
Κάποιες φορές, η αλλαγή δεν έρχεται από επιτροπές, ούτε από σφραγίδες και έγγραφα. Έρχεται όταν κάποιος επιμένει να δείξει αυτό που όλοι βλέπουν και κανείς δεν λέει. Ένα ρεπορτάζ, μερικές φωτογραφίες και λίγες αλήθειες ήταν αρκετά για να ταρακουνήσουν τη ανεξήγητη ραθυμία στο Παγκρήτιο. Μέσα σε ένα εικοσιτετράωρο, όσα δεν έγιναν επί δέκα ημέρες, έγιναν πράξη για την αποκατάσταση καταρχήν της λογικής. Και το στάδιο που έμοιαζε να ξεχνά τους ανθρώπους του, ξαναέγινε χώρος προπόνησης – όχι πεδίο κινδύνου.
Όμως η ουσία δεν είναι μόνο ότι καθάρισε ένας διάδρομος. Είναι ότι ¨καθαρίστηκε¨, και η εικόνα της διοίκησης που δεν την τιμούσε η η επικίνδυνη κατάσταση που είχε διαμορφωθεί τις προηγούμενες εβδομάδες. Πάνω απ’ όλα, αποδείχθηκε ότι η δημοσιογραφία, όταν κάνει τη δουλειά της, μπορεί να ενοχλεί, να πικραίνει, να δυσαρεστεί, να εκνευρίζει, να…να…αλλά μπορεί ακόμη και να βοηθά στο να αποκατασταθεί η ασφάλεια, να αναδεικνύονται κενά και να λαμβάνονται αποφάσεις που μπορούν να σώζουν ζωές – ή, τουλάχιστον, να τις προστατεύουν πριν τραυματιστούν.
